niedziela, 28 czerwca 2015

Dokąd Jedzie Ten Tramwaj? - Janusz A. Zajdel

Dzisiaj recenzyjka książki, którą zaprezentowałem przy okazji mojego kursu dbania o książki. Jest to tomik krótkich opowiadań, zatem recenzja polegać będzie pewnie na wyrażeniu krótkiej opinii na temat każdego z nich. Najchętniej jednozdaniowej. Do dzieła.

"Feniks" to opowiadanie, które w bardzo twórczy sposób wykorzystuje motyw tytułowy. Polecam.

"Bunt" to zabawna historyjka bez głębszego dna.

"Czwarty rodzaj równowagi" bardzo mi się podobał. Wyraża te same niepokoje co "Feniks".

"Skorpion" to krótka historyjka szpiegowska. Właściwie nie wiem, dlaczego tak skomplikowana jest otoczka tego opowiadania.

"Tam i z powrotem" to bardzo przyjemna w odbiorze historia, która pokazuje doskonale pewien paradoks. Zakończenie dla mnie zbyt zawoalowane. Polecam.

"Sami" to świetna historyjka, ukazująca nieco inne spojrzenie na ... (tu miał być spoiler). Polecam.

"Dyżur" to opowiadanie tematycznie zbieżne ze "Skorpionem", chociaż o zupełnie innym wydźwięku.

"Ten piękny dzień" czyli biblia w wersji mocno nieortodoksyjnej. Nawet ciekawe.

"869113325" jest bardzo słuszną refleksją na temat pracy jako takiej. Bardzo mi się podobało i polecam.

"Nieingerencja" to króciutki tekścik, jakich wiele.

"Dokąd jedzie ten tramwaj?" to bardzo dobry tekst na temat wykształcenia. Ta wizja coraz bardziej się ziszcza. Polecam.

"Relacja z pierwszej ręki" to najdłuższe z opowiadań, tematycznie powiązane z "Tym pięknym dniem", ale nieco bardziej ortodoksyjne. Co nie znaczy, że bardzo...

"Woda życia" to opowiadanie, które podobało mi się najbardziej ze względu na sam pomysł, a nie na morał. Polecam.

"Stan spoczynku" to przyjemne opowiadanie, którego akcja przypomina "Bunt", ale jest zdecydowanie ciekawsza. Przy okazji doskonały morał.

"Awaria", podobnie jak "Woda Życia" opowiada o awarii, nawet podobnego rodzaju. Tutaj jednak kierunek w jakim idą konsekwencje jest zupełnie inny. Ale czy na pewno?

"Psy Agenora" to świetne opowiadanie, które ma wszystko to, co krótkie opowiadanie mieć powinno. Jest świetne, tajemnicze miejsce, jest wyrazista postać ze złożoną osobowością, jest problem i jest próba poradzenia sobie z nim. Polecam.

Dużą zaletą tych opowiadań jest ich długość. Dzięki temu otrzymujemy jedynie wyrafinowaną esencję, bez lania wody. Jeśli ktoś chce przeczytać dużo w krótkim czasie, to to jest książka dla niego.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz