Książka niedługa, niedroga, ale zdecydowanie pozycja obowiązkowa dla każdego (dlaczego nie widnieje na liście lektur szkolnych?)! Książka opowiada o pierwszej pracy młodzieńca - Miłosza Pipko (efekt tłumaczenia), który tym samym dojrzewa i wkracza w dorosłość. Pracuje on na stacji kolejowej, a poznając "dorosłe życie" szybko zostaje wprowadzony zarówno w obowiązki służbowe jak i w świat seksu, a wszystko to w obliczu wojny. Książkę cechuje niewiarygodna wręcz obrazowość.
Czytając ma się wrażenie, że widzi się na własne oczy pociągi przejeżdżające przez stacje, podróżnych, wojsko oraz pracowników kolei.
Uwaga Spojler! (niewiele mówi, ale jednak powinno się całość przeczytać samemu)
Sceny sądu nad Dyżurnym Całuskiem - człowiekiem, który z jakichś powodów przyciąga płeć przeciwną jak magnes, a ta pozwala mu na różne erotyczne gry, które budzą zazdrość mężczyzn, są groteskowym ukazaniem tego, co w obliczu wojny powinno zejść na dalszy plan, ale w rzeczywistości stanowi centrum rozgrywających się wydarzeń. Także sam główny bohater traktuje seks priorytetowo i to właśnie on jest powodem jego najbardziej znaczących zachowań, podczas gdy "działania wojenne" wynikają niejako tylko z obowiązków służbowych.
Niezwykle refleksyjna jest scena, opisująca śmierć żołnierza, kiedy to Miłosz wydaje się zastanawiać nad sensownością całej tej wojny, w której nie ma zwycięzców - wszyscy w jakiś sposób są przegranymi.
Cała lektura jest niezwykle lekka, co sprawia, że zdecydowanie jest to książka na jedno posiedzenie, by przeczytać od deski do deski.
Uwaga Spojler! (niewiele mówi, ale jednak powinno się całość przeczytać samemu)
Sceny sądu nad Dyżurnym Całuskiem - człowiekiem, który z jakichś powodów przyciąga płeć przeciwną jak magnes, a ta pozwala mu na różne erotyczne gry, które budzą zazdrość mężczyzn, są groteskowym ukazaniem tego, co w obliczu wojny powinno zejść na dalszy plan, ale w rzeczywistości stanowi centrum rozgrywających się wydarzeń. Także sam główny bohater traktuje seks priorytetowo i to właśnie on jest powodem jego najbardziej znaczących zachowań, podczas gdy "działania wojenne" wynikają niejako tylko z obowiązków służbowych.
Niezwykle refleksyjna jest scena, opisująca śmierć żołnierza, kiedy to Miłosz wydaje się zastanawiać nad sensownością całej tej wojny, w której nie ma zwycięzców - wszyscy w jakiś sposób są przegranymi.
Cała lektura jest niezwykle lekka, co sprawia, że zdecydowanie jest to książka na jedno posiedzenie, by przeczytać od deski do deski.
Oceny (legenda tutaj):
- Kunszt: 9 (Niezwykle obrazowa.)
- Lekkość Pióra: 8 (Czyta się jednym ciągiem, ale to także zasługa długości.)
- Akcja: 6 (Ciekawa kompozycja.)
- Bohaterowie: 8 (Niewielu, ale wspaniale zobrazowani.)
- Zakończenie: 7 (Interesujące.)
- Ocena Łączna: 38/50
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz