Dług - Łukasz Sawczak

Ostatnie opowiadanie z 71 numeru "Science Fiction..." chyba nie bez powodu kojarzy mi się ze "Światem Dysku". Humorystycznie pokazane perypetie maga nieudacznika, ironiczne odzywki, abstrakcyjne miejsca i postacie - to wszystko pokochają miłośnicy Pratchetta. 

Musze przyznać, że zarówno fabularnie jak i kompozycyjnie opowiadanie zrobiło na mnie duże wrażenie, mimo iż z początku spodziewałem się wtórności. Opowiadanie jest spójne, zabawne, opisy wystarczająco dokładne, by przywołać obrazy, pozostawiające jednak niedosyt, by wyobraźnia czytelnika mogła je dalej kreować. 

Największym chyba atutem tego dzieła jest zakończenie, które jest kontynuacją opowiadania, utrzymane jest w tej samej konwencji, a jednak nie wynika w sposób oczywisty z treści opowiadania. Miło jest także zobaczyć nawiązania do literatury klasycznej w tak przystępnym ujęciu.

Polecam opowiadanie wszystkim, którzy w lekturze szukają rozrywki i uśmiechu.

Czterysta tysięcy za Dagny O. - Istvan Vizvary

Piszę dziś hurtowo, gdyż w końcu udało mi się usiąść do komputera i zrecenzować to, co czytałem przez ostatnie tygodnie...

Opowiadanie, nadal z Wrześniowego "Science Fiction, Fantasy i Horror" czytało mi się bardzo dobrze. Przyjemne, twórcze, traktujące o problemie sztuki współczesnej i jej zastosowaniu na innych polach, skłaniające do refleksji na temat, czy to jeszcze sztuka, czy nauka, po co i dlaczego, a przede wszystkim dla kogo. 

Bardzo mile zaskoczyło mnie ujęcie tematu i żywe opisy pierwszej części opowiadania. Poruszona problematyka aż kłębiła się pomysłami w mojej głowie i przez całe opowiadanie zastanawiałem się czym to się skończy? Do tego intrygujący tytuł. Niestety - zakończenie rozczarowało mnie, gdyż w zasadzie go nie było. Zakończenie było oczywistą wynikową opowiadania i poczułem się oszukany. 

Uważam jednak, że mimo to, opowiadanie warte jest przeczytania - poza zakończeniem, zapewniło mi chwilę dobrej rozrywki i pobudziło wyobraźnię, a przecież właśnie o to chodziło.

Najgorsza rzecz na świecie - Agnieszka Szady

Opowiadanie z Wrześniowego "Science Fiction..." - bardzo przyjemna Space - Operka. Czyta się to wyjątkowo przyjemnie, wszystko jest spójne, konflikt ładnie zarysowany a i przeżycia bohaterów czytelne. Kompozycja sprawia, że opowiadanie jest łatwo przyswajalne przez czytelnika i mimo że życzyłbym sobie więcej akcji, to muszę przyznać, że nastrój opowiadania odpowiada natężeniu zdarzeń. Dodatkowego smaczku dodaje fakt, iż główne przesłanie opowiadania przez większość czasu pozostaje ukryte, zmienia się, akcja przenosi się z bohatera na bohatera, sprawiając, że przyglądamy się coraz to innemu zagadnieniu. Oczekiwałem końca w takim stylu, w jakim nastąpił, ale nie jestem zawiedziony brakiem dodatkowego zaskoczenia, gdyż sam styl finału opowiadania i przesłanie, jakie z sobą niesie jest więcej niż zadowalające. Polecam wszystkim, którzy lubią opowieści kosmiczne, daleko wybiegające wprzód i skupiające się na lokalnych problemach przyszłych pokoleń.

Po Drugiej Stronie Szyby - Jagna Rolska

Kolejne opowiadanie z Wrześniowego numeru "Science Fiction, Fantasy i Horror" można podsumować już nawet jednym słowem: Odkrywcze!

Wspaniale napisane i rzeczywiście nowe ujęcie tematu, bazujące na prostym pomyśle. Wspaniała zabawa rzeczywistością, podejściem i punktem widzenia. Niesamowite opisy "co by było gdyby", ale także jakaś taka duma z szeroko rozumianego człowieczeństwa.

Opowiadanie bardzo mi się podobało i było cudowną rozrywką. Dawno tak dobrze się nie bawiłem czytając. Dawno też żadne opowiadanie nie wzbudziło takiego mojego podziwu, mimo że, powtarzam, pomysł nie jest wcale wybitny, to oryginalne podejście do tematu sprawia, że chylę czoła dla kunsztowności tego dzieła.

Gorzki akcent na koniec opowiadania zamyka całość sprawiając, że poza pomysłem i barwnymi opisami opowiadanie jest także o czymś więcej, a "zemsta" zdecydowanie dodaje smaczku i zamyka kompozycję.