Szyfr - Mai Jia

Tym razem zacznę nietypowo - ta książka to największy zawód, jaki spotkał mnie w literaturze w tym roku. Szczęśliwie wygrałem ją w konkursie, pozytywne rekomendacje zachęciły mnie do czytania, spodziewałem się czegoś nowatorskiego... Ale nie.

"Szyfr" to miała być książka zagadkowa, pełna niesamowitych splotów akcji. Okazuje się jednak, że fabułę dałoby się streścić w średniej długości opowiadaniu, a pozostałą treść stanowią nic nie wnoszące do fabuły adnotacje biograficzne. Zagadka jest banałem, który nie zaskakuje ani przez chwilę, a akcja jest rozwleczona i brak jej chociażby podstaw wartkości.

Zastanawiam się, dla jakiego czytelnika jest ta książka, bo nie ma tu nawet powiewu orientu, który mógłby nieco uatrakcyjnić tę powieść. Bohaterowie także nie są opisani w porywający sposób. Doszedłem do wniosku, że być może strata wartości nastąpiła podczas podwójnego tłumaczenia (z chińskiego na angielski i z angielskiego na polski). Ja w tej książce nie znalazłem tego, czego szukałem, ani na dobrą sprawę niczego innego.

W licznych recenzjach chwalono między innymi zabiegi narracyjne, które rzeczywiście mogłyby się podobać, gdyby książka byłą o czymś i w efektowny sposób zaprezentowano by to "coś". Ta książka jest raczej o niczym. Po jej przeczytaniu, zajrzałem do recenzji (umieszczonych po wewnętrznej stronie okładki i ośmielam się twierdzić, że ktokolwiek recenzował ją dla "The Financial Times" oraz dla "The Economist" nawet do książki nie zajrzał, podczas gdy ludzie piszący recenzję dla "The Telegraph", "The Independent" oraz "The London Review of Books" albo zerknęli na książkę tylko pobieżnie, albo nie chcieli robić nieprzyjemności wydawcy i starali się napisać tekst polecający tę pozycję.

Ogólnie - strata czasu (w większości). Gdyby ktoś jednak chciał się przekonać, to pozbywam się mojego egzemplarza tutaj.

Oceny (legenda tutaj):

• Kunszt: 3 (Rozwlekły i nieprzesadnie ozdobny. Ciekawe środki stylistyczne, które jednak wymagają jedynie pomysłu, nie kunsztu.)
• Lekkość Pióra: 5 (Przeciętnie. Miejscami przykuwa, ale potem okazuje się, że bez echa.)
• Akcja: 2 (Zajmuje mniej niż 10% kart książki.)
• Bohaterowie: 5 (Bardzo przeciętni.)
• Zakończenie: 2 (Kupy się nie trzyma.)
• Ocena Łączna: 17/50

Złote Smoki na Dniach Fantastyki

Wiem, że to nie recenzja, ale chciałem się pochwalić.

Teraz już wiecie, że nie tylko czytam, ale i piszę.

A to, co napisałem można namierzyć poprzez link "Twórczość Własna" w menu po prawej.

Nowa Fantastyka - wydanie specjalne - 2 (47) 2015

To wydanie "wpadło" w moje ręce z uwagi na opowiadanie Marcina Podlewskiego. Oczekiwania były duże... a oto co z nich wyszło. Nadmienię, że tematem przewodnim tego numeru jest spotkanie (czasem wręcz zderzenie) dwóch odrębnych światów.

"Szary Wiruje Pył" Marcin Podlewski. Opowiadanie od początku jest onieśmielające i zdaje się być napisane dla wtajemniczonych. Tak, jakby czytelnikowi brakowało bardzo dużej części informacji, a tekst był drobną częścią czegoś większego. Opowiadania nie odbiera się poprzez rozumienie, a raczej chłonąc klimat, intuicyjnie. Tkwi w nim olbrzymi potencjał i co jakiś czas przyjemnie jest przeczytać opowiadanie tej skali. Jest to jednak dość męczące. Hard Fantasy ze zderzeniem światów.

"W Labiryncie" Marcin Rusnak. Tekst udowadnia, że nawet znany epos można przedstawić w wielu, różnych konwencjach i obracać go, wyciskając z niego wiele znaczeń, które w pierwotnej wersji mogą umknąć. Przyjemne opowiadanie ze zgrabnym zakończeniem. Kilka fragmentów wydało mi się naiwne, ale autor bardzo udanie poprowadził fabułę i wrażenie zostało zatarte. Nieskomplikowane, a dające frajdę opowiadanie. 

"Większe Związanie Hatecrafta" Jacka Wróbla, to humorystyczny tekst, będący wyraźnym i zamierzonym nawiązaniem do prozy Lovecrafta. Miejscami może zbyt dosłownie nawiązujący, ale przyjemny. Lubię czytać (i pisać) teksty w takiej konwencji, więc nie jestem obiektywny, ale uważam, że to bardzo udane opowiadanie.

Wśród zagranicznych opowiadań, niezłe wrażenie robią "Malowane Ptaki, Potrzaskane Kości" Kat Howard. Co prawda trafiają się w tym opowiadaniu momenty niestrawne, które bez straty dla fabuły można by pominąć, ale całość i tak robi niezłe wrażenie. Może nieco przeszkadza niepotrzebne pozorowanie wysokiego stylu. Całość warta przeczytania.

Następnym opowiadaniem jest "Nigdy Nie Takie Same", autorstwa Polentha Blake'a. Jest to tekst, który jest dla mnie zupełnie niezrozumiały. Zbyt wiele pojawia się wątków, które łączą się jedynie powierzchownie, pobieżnie, a po zakończeniu czytania, pojawia się duży niedosyt. To tak, jakby kryminał obfitował w zagadki, których większość nie zostałaby rozwiązana. Szkoda.

"Tam, Gdzie Zawracają Pociągi" autorstwa Pasi Ilmari Jaaskelainen to wspaniała, klasyczna fantastyka w stylu miejskiej legendy. To odważna, nowoczesna wizja świata, widzianego oczami dzieci i tych dorosłych, na których wyrosły. Zarówno fabuła opowiadania jak i bohaterowie, a nawet opisy miejsc są na najwyższym poziomie. Czy warto? Koniecznie trzeba to przeczytać! Najciekawsze opowiadanie numeru. Prawdziwa perełka.

Relaks Amerykański - Juliusz Strachota

Chcesz wiedzieć jak wygląda świat, widziany przez różową tabletkę? Jak wygląda prawdziwie Amerykański Relaks, po wyjściu od psychoterapeuty, kiedy już zażyjesz swoją pigułkę, która pozwoli ci się odprężyć? Bo przecież tylko raz, tylko teraz, bo potrzebujesz... Zamiast sprawdzać na własnej skórze, lepiej przeczytaj "Relaks Amerykański" Juliusza Strachoty. Może nie zrelaksujesz się tak, jak bohater książki, ale lektura książki zajmie ci tylko dwie godziny, po których powrócisz do świata żywych, cały i zdrowy.

Przyznaję, że nie przepadam za książkami o narkotycznych wizjach i transach. Nie podoba mi się moralizatorski, wszystko wiedzący ton. Tutaj jednak tego nie ma - tutaj zapisany jest w pierwszej osobie sposób, w jaki odbiera się świat na relaksie. Bez ubarwień, bez moralizatorstwa, bez mądrych słów. Można wczuć się, a potem odstąpić. Autor nie stawia się na pozycji mentora, nie każe zastanawiać się nad swoim życiem, ale i nie wpisuje tylko samych faktów. W każdym razie jest to w końcu coś innego w temacie.

Właściwie nie wiem dlaczego ta książka jest tak pociągająca - nie ciągnie mnie do leków czy innych narkotyków, wydaje mi się, że wiem jak zachowują się uzależnieni. Tutaj jednak przedstawione jest życie zwykłego człowieka - żaden tam margines, żadna dekadencja. Wydawać się może, że przy takiej tematyce książka musi być ciężka, ale okazuje się, że nie tylko jest strawna, ale czyta się ją bardzo dobrze. Pomimo wielu dziur, spowodowanych niepamięcią bohatera, brniemy razem z nim, przyglądając się wszystkiemu z boku i czasami stukając w głowę. Rozrywka? Nie wiem. Jedno jest pewne - jak napisano w książce "relaks jak chuj".

Napisze jeszcze, że format wydania jest bardzo wygodny, by książkę zabrać w podróż i sprzyja szybkiej lekturze, więc jeśli masz mało czasu (lub miejsca na półce), będzie dużą dogodnością.

Oceny (legenda tutaj):

• Kunszt: 6 (Prosty, familiarny styl.)
• Lekkość Pióra: 8 (Bardzo łatwo się czyta.)
• Akcja: 6 (Klarowna, nawet pomimo dziur.)
• Bohaterowie: 7 (Widziani przez różową tabletkę, ale charakterystyczni.)
• Zakończenie: 7 (Przewidywalne, ale pasujące do całości.)
• Ocena Łączna: 34/50

Podsumowanie I połowy 2015 roku

Pół roku minęło jak z bicza trzasnął i czas na kolejne podsumowanie. Postanowienie noworoczne o czytaniu więcej zrealizowane, chociaż jeszcze nie jestem do końca usatysfakcjonowany. Satysfakcjonująca jest za to jakość książek, które czytałem oraz widok półek uginających się pod ciężarem kolejnych lektur w kolejce. Jak zwykle nie mogę się ich doczekać. Też tak macie?

Jednak co do książek, których lektura już za mną, jak się pewnie domyślacie podstawą zestawienia będzie punktacja. A zatem do roboty.

Dotychczas w 2015 roku przeczytałem 26 i pół książki (licząc tę, którą napocząłem i nie dokończyłem za pół). Oceniłem jedynie 13 z nich, co nie jest przerażającą ilością, ale cykl o Stalowym Szczurze zajął lwią część czasu, a pod koniec bardzo mi się dłużył. Przeczytałem też trochę opowiadań pojedynczych i czasopism, ale nie kładłem w tym roku nacisku na recenzowanie ich, choć myślę, by do tego wrócić. 

Sam blog chyba wiele się nie zmienił, a przynajmniej nie otrzymałem tego typu sygnałów, a wiecie, że jestem otwarty na sugestie - co wstawić, co usunąć. Miło mi, że dostałem szereg przyjemnych maili i komentarzy, a także propozycje współpracy. Popełniłem także kilka tekstów nie będących recenzjami (jak na przykład samouczek okładania książek), z których jestem zadowolony, a które spotkały się także z ciepłym odbiorem wśród czytelników bloga.

Tym razem tylko wspominam, że blog nie ma charakteru komercyjnego i nie da się kupić dobrej recenzji. Można za to kupić recenzję, ale czy będzie ona dobra, zależy od książki. Zapraszam także do doceniania wpisów, poprzez przyznawanie im punktów w Google + (przycisk g+1 pod każdym wpisem), oraz do dołączenia do programu partnerskiego ceneo, dzięki któremu Wy zarabiacie punkty i wymieniacie na nagrody, a ja otrzymuję 10% Waszych zarobków (Was to nic nie kosztuje) i wymieniam je na książki.

A teraz już obiecane podsumowanie recenzji I połowy 2015 roku:

Tytuł	Autor	data publikacji recenzji	ocena łączna
Siódemka	Ziemowit Szczerek	2015-05-24	45
Juliet, Naga	Nick Hornby	2015-06-01	42
Czerwone Koszule	John Scalzi	2015-01-09	41
Wiernośc w Stereo	Nick Hornby	2015-05-12	40
Chłopcy	Jakub Ćwiek	2015-06-08	38
Całe Złoto El Dorado	Krzysztof Petek	2015-02-04	37
Dzielnica Obiecana	Paweł Majka	2015-01-15	37
Kronika Ptaka Nakręcacza	Haruki Murakami	2015-06-22	37
Uwolnić Niedźwiedzie	John Irving	2015-01-07	35
Struktura	Michał Protasiuk	2015-01-18	33
Dziennik Czasu Plagi	Andrzej Ziemiański	2015-05-21	30
Lekcje Pana Kuki	Radek Knapp	2015-06-24	30
Porzucone Królestwo	Feliks W. Kres	2015-02-01	29
Bękarty Wołgi, Klechdy Miejskie		2015-04-29	bez oceny
Cykl "Stalowy Szczur"	Harry Harrison	2015-04-06	bez oceny
Dokąd Jedzie Ten Tramwaj	Janusz A. Zajdel	2015-06-28	bez oceny
Fan Fiction, Nowe formy opowieści	Lidia Gąsowska	2015-04-22	bez oceny
Solomon Kane, Okrutne Przygody	Robert E. Howard	2015-01-21	bez oceny

Jak widać, najlepsza książka tego półrocza to "Siódemka" Ziemowita Szczerka, która zdobyła 45 punktów, a więc na tym blogu ocenę najwyższych lotów. Myślę, że to kandydat do książki roku, ale jako że to dopiero połowa okresu, wiele może się jeszcze wydarzyć. Szczególnie, że jak widać, sporo książek zdobyło tym razem 40 i więcej punktów.

W kategorii Kunszt Literacki żadnej dziesiątki, ani nawet dziewiątki. Szkoda. Za to aż sześć książek uzyskało 8 punktów:

• Siódemka
• Juliet, Naga
• Czerwone Koszule
• Wiernośc w Stereo
• Chłopcy
• Kronika Ptaka Nakręcacza

Dużo tych książek, co znaczy, że albo czytam książki o podobnej jakości, albo ujednolicam tę kategorię.

W kategorii Lekkość Pióra, jednogłośnym zwycięzcą jest zdobywca kompletu 10 punktów:

• Siódemka

Co mnie nawet specjalnie nie dziwi.

W kategorii Akcja (przez dużą część moich czytelników uznawaną za najważniejszą), pojawiła sie jedna dziewiątka. Otrzymała ją:

• Juliet, Naga

Ta książka dała mi bardzo dużo przyjemności, a akcja jest dość złożona.

W kategorii Bohaterowie dziewiątki są dwie. Otrzymały je:

• Siódemka
• Kronika Ptaka Nakręcacza

Miło, że i Murakami pojawia się w tej kategorii - takie własnie miałem odczucie.

W ostatniej, ale nie najmniej ważnej kategorii Zakończenie pojawia się jedna dziesiątka. Jak się zapewne spodziewacie, zdobywa ją:

• Siódemka

Tym samym książka ta znajduje się na liście maksymalnych ocen w prawie wszystkich kategoriach, co tłumaczy, dlaczego uważam, że jest dobrą kandydatką do tytułu. Nie uprzedzajmy jednak faktów.

Nie przedłużając kończę niniejsze podsumowanie, życząc udanych lektur w wakacje. Wybierzcie coś lekkiego - nie zawsze trzeba być ambitnym, a czytanie na plaży aż się prosi o coś z wartką akcją i nieskomplikowaną fabułą.